Nadpotliwość stanowi problem nie tylko natury praktycznej. Jest to również dolegliwość wstydliwa. Dotykać może osoby w każdym wieku, zarówno kobiety jak i mężczyzn. Zazwyczaj nadpotliwość umiejscawia się w okolicach pach oraz stóp, przy czym wydzielana ilość potu jest naprawdę duża – i wzmaga się przy określonych zachowaniach bądź stanach emocjonalnych (np. silny stres, duży wysiłek fizyczny).
Na szczęście istnieje co najmniej kilka metod leczenia nadpotliwości.
• Na początek warto spróbować stosowania się do zaleceń ,dzięki którym wydzielanie potu będzie mniejsze. Należą do nich między innymi: noszenie ubrań z naturalnych tkanin, częste zmiany ubrań i obuwia, unikanie papierosów oraz ostro doprawianych potraw, redukowanie stresu oraz częste kąpiele (a także „moczenie” ciała w wywarze z rumianku, szałwi czy kory brzozowej);
• Jeżeli to nie pomaga – można posiłkować się specjalnymi antyperspirantami – dostępnymi w aptekach ( Etiaxil, Antidral, Driclor i inne). Ich skuteczność jest naprawdę wysoka i wynosi około 90 %. Niestety – często mogą w związku z ich używaniem występować skutki uboczne, takie jak podrażnienia skóry. Można również przyjmować te preparaty w kapsułkach.
• Do bardziej inwazyjnych metod zalicza się jonoforeza. Polega ona na rozrywaniu kanałów jonowych w gruczołach potowych przy pomocy prądu;
• Jeszcze innym sposobem jest zastosowanie zastrzyków z botoxu. Toksyna otulinowa zostaje wstrzyknięta za pomocą bardzo cienkiej igły w okolice pach (a także stóp czy dłoni). Zabieg trwa około 30 minut. Botox blokuje działanie nerwów, które zaopatrują gruczoły potowe. Taka blokada utrzymuje się od 6 – 12 miesięcy. Zabieg jest jednak dość kosztowny – i oscyluje w okolicach 2000 złotych;
• Można także zdecydować się na leczenie chirurgiczne. Jest to jednak rozwiązanie ostateczne, wiążące się z największym ryzykiem (toteż bardzo często się od niego pacjentów odwodzi). Dość często występują powikłania; zabieg polega na przecięciu nerwów sterujących gruczołami potowymi;
• Problem nadpotliwości można również leczyć u psychologa, terapią bądź lekami antydepresyjnymi. Metodą z pogranicza medycyny jest hipnoza – jednak tutaj efektywność jest wyraźnie dyskusyjna.
Przed podjęciem jakiegokolwiek leczenia warto udać się na konsultację z lekarzem dermatologiem. Każdy przypadek wymaga bowiem indywidualnego rozpatrzenia oraz dobrania właściwej formy terapii.
